Tomatengalmijt (Aculops lycopersici) is de laatste twee jaren sterk toegenomen in de Vlaamse tomatenteelt met een belangrijk economisch verlies als resultaat. Dit verlies komt niet enkel door productiederving, maar ook door een verhoogde arbeidskost ten gevolge van het monitoren van tomatengalmijt en het frequent toepassen van gewasbeschermingsmiddelen (GBM). In een enquête, afgenomen bij 50 bedrijven in 2017, geeft meer dan de helft van de telers aan dat tomatengalmijt op het bedrijf slechts matig of onvoldoende beheersbaar is. Dit heeft verschillende oorzaken. Allereerst is deze plaag moeilijk te detecteren in een vroeg stadium. Verder is er geen efficiënte natuurlijke vijand commercieel beschikbaar. Tot slot heeft chemische bestrijding niet altijd het gewenste resultaat en is dit bovendien vaak niet compatibel met de bestaande biologische bestrijding tegen andere plagen wat eveneens tot economische schade leidt.

De algemene doelstelling van dit LA-traject is de ontwikkeling van een geïntegreerde beheersstrategie voor tomatengalmijt in de tomatenteelt gebaseerd op preventie, monitoring, biologische bestrijding en chemische bestrijding.

Bij het opstellen van deze duurzame beheersstrategie voor tomatengalmijt worden concreet volgende deeldoelstellingen beoogd:

• Opstellen van een hygiëneprotocol tijdens de teeltwissel ter preventie.
   
• Opzetten van een laagdrempelige en praktische methode voor vroegtijdige detectie en monitoring, en bepalen van de schadedrempel voor de Vlaamse omstandigheden.
   
• De ontwikkeling van biologische bestrijding door de ontwikkeling van minstens één natuurlijke vijand die praktisch toepasbaar is in de West-Europese tomatenteelt.
   
• Opzetten van een adequate bestrijding met chemische en biologische GBM op basis van de bepaalde schadedrempel, werkzame middelen, een correcte spuittechniek en resistentiemanagement.
   
• Praktijkdemonstratie van de beheersstrategie doorheen het teeltseizoen.